به دفعات شنیده‌ایم که نوع چیدمان و رنگ فضاها تاثیر ویژه ای بر روح افراد ساکن در خانه دارد، می‌تواند به آنها انرژی مثبت دهد یا آنان را افسرده و دلزده کند.دکتر مجد عقیده دارد که با وجود زندگی مدرن امروزی، روح ما هنوز نیازمند آرامش یافتن در کنار خاطرات قدیمی است، پس شاید بهتر باشد یکی از اتاق‌های خانه را به سبک قدیمی با یادگاری‌ها طراحی کنیم یا اگر چنین شرایطی نداریم، قسمتی از اتاق‌مان را به حفظ یادگارها اختصاص دهیم.

دکتر مجد می گوید:
اولین رنگی که نوزاد می‌فهمد صورتی است؟ برای اینکه فضای رحم مادر رنگ صورتی دارد. بعد از آن، وقتی کمی بزرگ شد، رنگ‌های شاد دیگری را جایگزین می‌کنیم. مثلا برای پسرها آبی را در نظر می‌گیرند و برای دخترها رنگ صورتی.

آیا رابطه‌ای بین رنگ و تاثیرش بر روح انسان وجود دارد؟

بله . فرد وقتی حال روحی بدی دارد، در کمدش را که باز می‌کند رنگ‌های تیره را برمی‌دارد و هنگامی که شاد است، رنگ‌های روشن را انتخاب می‌کند. در عزا بسیاری از مردم رنگ سیاه می‌پوشند و در عروسی و جشن و شادی رنگ‌های روشن؛ پس این دو رابطه بسیار نزدیک و اثرات متقابلی بر هم دارند. گاهی هم امکان دارد به زور به ما رنگ روشن را در لباس و پوشاک تحمیل کنند، در این صورت هم حتی کمی حال ما بهتر خواهد شد.

طیف‌های مختلف رنگی را چگونه می‌توان در چیدمان وطراحی فضای منزل وارد کرد؟

بهتر است رنگ‌های روشن و متناسب را با رنگ‌های اطرافش انتخاب کنیم. مثلا تصور کنید تمام اتاق خواب قرمز تیره باشد، این روی فرد تاثیر منفی دارد و او را عصبی می‌کند؛ یا آشپزخانه قهوه‌ای تیره با تمام وسایل تیره، که اشتها را از بین می‌برد. به نظر من هر رنگی انتخاب می‌شود باید روشن باشد؛ مثلا برای آشپزخانه رنگ سفید خیلی مناسب است. اما برای اتاق کودکانی که در سنین قبل از مدرسه هستند، باید رنگ‌های روشن و داغ مثل زرد و قرمز استفاده کنیم. بهتر است روی دیوار اتاق کودک‌ ها طرح‌هایی که به آن علاقه دارد بکشیم، مثل بعضی از شخصیت‌های کارتونی.